171.

Praestat vel miserae sortis tolerare labores,

      Quam procerum fastus imperiumque pati.

Nolo ego disfieri, non hoc precor, optime, sana

      Liberaque exiguo sit mihi vita, Lare.

5

Quid melius, quam qui contentus vivere parvo,

      Divitias tutus despicit atque famem?