139. ad Laelium Bonsium

Laeli Mercurioque Palladique

Amantissime utrique, amans utrosque,

Nec non Pierios colens recessus,

Iampridem tribus erudite linguis,

5

Quem non tam veterum decus parentum,

Nec tam virginei decor pudoris

Atque oris gravis, indolesque laeta,

Quam virtus animi, probique mores

Et clarum ingenium, senisque primis

10

Annis consilium, severitasque,

Sed condita iocis leporibusque

Bonis conciliant, mihique quantum

Non est dicere, reddidere gratum.

An vel hoc etiam die iocosis

15

Bacchanalibus, optimo dierum,

Dum festo resonant ubique plausu

Compita, et liquido madens Lyaeo

Vrbs tota innumeris strepit cachinnis,

Curis tu gravioribus vacabis?

20

Nec pones solitos manu libellos?

Aut magni numeris tonans Maronis,

Aut culti recinens modos Petrarcae,

Vel legum magis institutiones

Ferens, praesidio bonis, et idem

25

Malis supplicio futurus olim?

Sic, o sic facias, rogoque pergas,

Bonsi, pergere, nam tui labores,

Si non omnia fallor et nimis me

Credulum facit ingruens senecta,

30

Decus egregium, ferentque nomen

Aeternum tibi, caeteris salutem.