99. ad amicum

Infra quod modicam posui tibi vespere cenam,

      Vix credas quantum ipse angar et excrucier.

Quod quam debuerim videor fecisse minoris,

      Quem mihi non cunctis praeposuisse nefas,

5

At magis id multo male habet me, quod tibi nugis

      Obtudi fessum garulus usque caput,

Vt quamvis lauta, quamvis acceptus opima,

      Tu tamen haud poteras inde redisse satur,

Quare tibi statui tantum pro crimine poenas

10

      Sponte dare ut peccem hinc parcius et levis.