Alessandro Paolini carmina, 37

Testo base di riferimento: Lucia Bedon, tesi di laurea Università degli studi di Trieste, 1977-78

Cura dell'edizione digitale: Barbara Zlobec


37. de Pii V Pontificis obitu et coeli clementia

Dum Pius impervii est sacras moderatus habenas

      Huius delevit crimina nostra prece,

Et, quo nos digni, rabidum convertit in hostem

      Supplicium (tanti sunt pia vota) Deus.

5

Ast ubi siderea coelestum sede receptus

      Lumina spectavit iam propiora Dei

Quae cupiit vivens divini numinis aura,

      Protinus humano tradita sunt generi,

Splendidius Maiis caput extulit unde Kalendis

10

      Phoebus, et ex illa res meliore loco,

Irritaque hinc fient vatum responsa nec astris

      Amplius ulla fides, quae superasse datur.

Largior en solito gravidis se ostentat aristis

      Quae sterilis vatum carmine messis erat.

15

Partaque sedatis pacem victoria bellis

      Spondet, mox unum Pastor ovile reget

Qui bonus in socios, prudensque et fortis in hostes

      Aurea Saturni saecula restituat.

Sic iustis olim precibus concessit Heliae

20

      Ne plueret Genitor, rursus et ut plueret.