33. ad Marcum Antonium Fiducium

Inclyte magnanimi scribarum gloria coetus

Compater, Vtinei decus et pia cura senatus,

Cuius sancta tuo decretaque gestaque scripto

Eripis interitu seclis memoranda futuris:

5

Cum mihi non liceat per dura negotia curam

Hanc gregis assiduam commissi tendere ad urbem,

Mordacesque animo si sint expellere curas

Dulcibus alloquiis nec mentis gaudia coram

Impartire tibi, statui mea vota camoenis

10

Demandare modis, ut te exarata legentem

Officiatque magis, maioraque gaudia nobis

Cura minorque, bonos, ut fit cum affamur amicos,

Quam mihi das veniam semper veterisque dedisti

Iure sodalitii primis quod floruit annis,

15

Ergo libet paucis rationem reddere vitae.

Quae procul a patria variis agitata procellis

Denique ut in portu natali sede quiescit

Vt grateris amiculo, ubi omnia libera novis

Et laetere tua nostris meliore; secunda

20

Quae fortuna tibi, nam nos graviora ferendo

Securam atque hilarem tranquilla per otia vitam

Degimus, et variis iactati fluctibus aestus,

Nec formidamus rapidis nec mergimur undis.

Vivitur et proprio, sic nos iuvat esse libenter

25

In regno, ut melius nusquam, nec lautius unquam;

Nam mihi liberius vivendi tuta potestas

Curandique gregis datur hic, quam nulla reclusum

Saltibus irriguis hortis pratis et amoenis

Vicini pecoris contagia laedere possint.

30

Denique avaritia misera ambitione nec ulla

Vexamur simili quin mens sit libera peste.

Sic labor hicce iuvat, sic me, quo fungor, amice,

Cura ministerii, ut numquam non verser in illo;

Non superest rerum, nec defit copia nobis

35

Plurima, quae vitae mortalis postulat usus.

Non vires animi cupio, non corporis ullas,

Si facit hoc ad rem, et conducere forte videtur.

Pacem cuncta domi retinent, discordia nulla,

Nullaque cum quoquam contentio, causave, lisve.

40

Quid quaeris Regem ne putas magis esse beatum?

Quid? Rides? Curo quae sunt curanda, nec ullum

Tempus abire sino nostri sine muneris usu.

Nil ego Fortunae permitto, cetera divis

Lucis in exortu, quae sunt effusa repente

45

Surgimus ad solitum mane hoc dum forte laborem,

Carmina nondum ulla nobis descripta papiro

Consule, amice boni, aut si iusint errata resarci.