32. ad Fabium Paulinum filium

Mitto tibi in strenam Venetum de more Parentum,

Qui viget et colitur nostro quoque tempore, versus

Quos olim de merito bene gratus amico

Hospitipiique memor scripsi, quo sumere possis

5

Exemplum tibi scribendi quae arcana doceris

Intima naturae, doctus Lucretius olim.

Haec quoque diserto descripsit carmina, quae tu

Si vocat exoptem relegas placitura tibique

Ni vis ingenii vivax, desitque voluntas

10

Allatura parem scribendi carminis usum.

Insuper haec omnem terrarum mittimus orbem

Depictum tabula, ut si forte cupidine captus

Orbis visendi regiones tutius intra

Perficias Talamum, sit dux Mela clarius, isto

15

Nullum historiae lumen, quod splendet ubique

Aeque oratorum monumentis atque poesis.

Hunc tandem librum, doctique volumina Porci

Mittimus, ut fortuna tibi si arriserit olim

Artibus ingenuis incumbas omnibus ipse

20

Doctrinarum orbem absolvens, teres atque rotundus

Mox adeas sanctam nobis comitantibus urbem,

Digna bene exactae capturus praemia vitae,

Si te forte vocent illuc tua fata vel ipsa

Vrbe Antenorea studiis praesisque Iuventae.

25

Tunc ego laetitia perfundam pectora vere,

Et mihi coelestum vitam sim visus adeptus,

Si alteruli aut Patavi, aut contingat vivere Romae,

Et tenebris ortus vivam splendore virorum.