17. argumentum psalmi CXX
Oppugnat hostis impius caput meum
Measque fortunas: ego
Contra piarum me tegam scuto precum;
Nam vocibus dexter meis
5
Aures amicas admovet semper Deus,
Vt filio dulcis pater.
A viperino dente, acerbo a vulnere
Oris dolosi, Domine, me
Defende, saeva lingua ne vitam mihi
10
Suis venenis auferat.
Dolosa lingua quem tibi fructum feret?
Quid turpibus mendaciis
Lucrabere praeter odium Dei, miser
Et omnium mortalium.
15
Qualis sagitta milite a fortissimo
Contorta, qualis ignea
Nutrita vis iuniperi olentis caudice
Talis venenata impii
Lingua est. Miser, miser ego iam nimium diu
20
Cum gente vivo barbara.
Me pax iuvat, et mutui concordia
Amoris ardens ignibus:
At ista gens, de pace cum loquor, nihil
Crepat nisi necem, et sanguinem.