Marco Antonio Flaminio carmina 6, 55

Testo base di riferimento: M. Scorsone, 1993

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


55. ad Federicum Elephantutium

Quod solet, FEDERICE docte, fama

Mali nuntia latius vagari,

Illam suspicor ad tuas tulisse

Aures, Flaminium iacere febri

5

Confectum et lateris dolore, nec iam

Vllam spem reliquam salutis esse;

Quo tuo mage nil acerbum amori

Posset accidere. Ergo, mens misella

Vt omnem abiiciat metum, sodali

10

De tuo accipe nuntium, quod optas:

Et vivo, et valeo bene, profundo

Leti a limine restitutus, et iam

Meas delicias Bononienses

Paro visere, scilicet Lavinum,

15

Amoenum, nitidum, salubrem agellum;

Vbi te fruar, et diu cupito

Tuo dulci, et amabili lepore,

Quo sic afficior, beatus esse

Vt plane videar; videre caros

20

Cum vultus datur, et tua morantes

Soles condere collocutione.

Quare mi hospitium para diebus

Paucis; et simul osculationes

Centum, quae mihi erunt suaviores,

25

Quam matri tenerae puella pulchra

Quae dat suavia, cum remota ab urbe,

In qua nupta fuit, suos revisit.