Marco Antonio Flaminio carmina 6, 29

Testo base di riferimento: M. Scorsone, 1993

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


29. ad Franciscum Robortellium

Gratulor, tua vota liberales

Audivisse deos: in urbe vives

Qua nullam neque terra pulchriorem

Nec latum mare fert. Docebis illic

5

Prolem nobilium, vetusta quidquid

Servant Graeca volumina, et Latina

Scriptum puriter, eleganter, apte.

At Canicula cum furit, relicta

Vrbe quam mare cingit, ad liquentem

10

Mesulum properabis, ut tepore

Veris perpetuo fruare. Sicus,

Elegans iuvenis, domo venusta

Te laetum excipiet libens. Sed aedes

Tui Flaminii simul videbis,

15

Flens dices: "Mihi carior medullis

Meis candide Marce, quid morari

Gaudes tam procul a domo paterna?

Non te nutriit hic tenella mater?

Non hanc ludere per viam solebas

20

Puer cum pueris? quid ergo dura

Caute durior hinc abes tot annos?

Si quis te deus huc repente sistat,

O quae gaudia, qui forent utrimque

Sermones!". Age mitte iam querelas,

25

ROBORTELLI; aderit volens, nec a te

Latum Flaminius recedet unguem,

Dum frui poterit tuo lepore.