Marco Antonio Flaminio carmina 6, 13

Testo base di riferimento: M. Scorsone, 1993

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


13. ad Matthaeum Dandulum

Care DANDVLE, quid moraris? aestas

Maturare iubet propinqua: verum

Ni fallor, tibi PAVLLA dulcis uxor

Has moras facit. Heu misella! solam

5

Domi tene manere? te videbit

Numquam Sol oriens cadensve laetam,

Dum coniux aberit cupitus; et cum

Lassulam excipiet torus, doloris

Non lenimen erit, sed usque amaris

10

Ille lacrimulis tuis madescet.

Sic flet turtur, acuta cui tenellum

Comparem abstulit aucupis sagitta.

Sed tu desine flere; non maritus

Trans Alpes graditur feras, ut olim,

15

Sed Tuscum Tiberim, et beata Romae

Viset moenia missus a potente

Orator patria. Hic salubre caelum,

Hic est maxima civium suorum

Semper copia, et hinc tribus diebus

20

Ad te, si velit, is redire possit.

Quare sis animo bono, atque euntem

Fausto prosequere omine, et rogato

Votis assiduis Deum, benignus

Vt salvum tibi coniugem reducat.