Marco Antonio Flaminio carmina 6, 2

Testo base di riferimento: M. Scorsone, 1993

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


2. ad Musas

Vnde hic tam novus advenit

Ardor? quove mihi mens trepidans abit?

Iam iam moenia Romuli,

Et coetus hominum linquere gestio.

5

En dulcis Polyhymnia

Phoebeos iterum me rapit ad specus,

Et pulsare iubet diu

Desuetam Aeolio pectine barbiton.

Vt fontes mihi Thespios,

10

Et Cirrhea libet antra revisere,

Silvamque Aoniam, pater

Quam Phoebus tenet, ac virgineus chorus

Nympharum, citharae quibus

Et permixta placent carmina tibiis!

15

O dextro mihi numine

Adsitis, superum deliciae! haud ego

Iram fortis Achillei,

Vel Graiis iaculantem Hectora puppibus

Ignem, aut terrigenum impia

20

Titanum cupio dicere proelia:

FARNESI decus inclyti

Alis Pindarici tollere carminis

Ad caeli vaga sidera

Fas sit, Pierides: tunc licet ultima

25

Parcae fila legant mihi,

Vivet nemo mea sorte beatior.