Marco Antonio Flaminio carmina 5, 50

Testo base di riferimento: M. Scorsone, 1993

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


50. ad Tryphonem Bentium

O dentatior et lupis, et apris,

Et saetosior hirco olente, et idem

Tamen deliciae novem dearum,

Quae silvam Aoniam colunt, et idem

5

Amores boni Apollinis, quot, oro,

Epigrammata post meum recessum

Dictarunt, bone BENTI, et iste, et illae

Suis deliciis, amoribusque?

Nam quidam meus, et tuus sodalis

10

Tridento veniens, ait trecenta

Te vel plura Epigrammata incitatum

Plusquam Pierio furore nuper

Effudisse, quibus vel ipse cedat

Meus Naugerius, meusque Bembus.

15

Quae si sunt mihi nuntiata vere,

Plurimum tibi gratulor: sed idem

Irascor tibi non minus, quod isthaec

Celas Flaminium. Sed heus amice,

Num reddit furor iste te superbum? et

20

Nos vates minimi videmur esse

Indigni quibus haec legenda mittas?

Sed contra, furiose, sic habeto:

Musarum furor haud facit superbum,

Sed comem, et facilem. Vide ergo, BENTI,

25

Ne tuus furor iste sit cerebri,

Qui feros facit et malos poetas.