Marco Antonio Flaminio carmina 5, 39

Testo base di riferimento: M. Scorsone, 1993

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


39. ad Ioannem Franciscum Binum

Quid Horto, bone BINE, qui solebat

Plura carmina quam rosas, et herbas

Olim fundere, contigisse dicam?

Cur ex garrulo, et eloquente factus

5

Iam sit Harpocrates. Tamen nec illi

Desunt lilia, nec rosae: ille grandes

Lactucas habet, ocymumque: tortus

Abundat cucumis, rubent ubique

Fraga: quin et apis levi susurro

10

Illum provocat ad canendum. At ipse,

Quasi grandine verberatus esset,

Aut fur omnia sustulisset, odit

Locum, et carmina; scilicet sequuntur

Mores et domini instituta, servi.

15

Dum tu carmina, BINE, amasti, et Hortus

Ipse carmina amavit: at simul tu

Lucrum versibus esse praeferendum

Putasti, Hortus item studet lucello,

Et se divitibus locat, merasque

20

Nugas carmina, ineptiasque ducit.

At tibi male sit, malum lucellum,

Musae pernicies, malum lucellum;

Tua certe opera bonis, facetisque

Horti carminibus diu caremus.