Marco Antonio Flaminio carmina 5, 24

Testo base di riferimento: M. Scorsone, 1993

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


24. ad Basilium Zanchum

Iudex candide carminum meorum,

Quamquam gratulor et tibi, et faceto

Arcellae, quod amore iuncti, et una

Domo, vivitis optime, ac beate,

5

Tamen, si licet intimo sodali

Verum dicere, nec tacere quidquam,

Quod absis, doleo, tuique ferre

Vix desiderium queo; nec illo

Torquetur minus optimus Priulus:

10

Nam dulcis tua Musa, comitasque,

Et rara probitas, fidesque utrumque

Sic incendit amore, vita acerba

Te sine ut videatur, olim utrique

Iucundissima quae solebat esse

15

Te praesente. Quid ergo, care ZANCHE,

Agendum? an tibi suadeam, relicto

Arcella ut redeas? meumne tanti

Commodum faciam, et Priulum, ut illi

Cui plus debeo paene quam Priulo,

20

Sic incommodem iniquus? immo, amice,

Arcellam cole, ama, nec unguem ab ipso

Latum, quaeso, recede; quippe inani

Nos desiderio, tui atque amore

Vel tabescere malo, quam carere

25

Suis deliciis venustum amicum.