7. ad Vlyssem Bassianum

VLYSSI, mea Musa, dic salutem,

Non illi dea quem Calypso amavit,

Sed quem Pierides amant amore

Quo iam tum lepidum Catullum amabant,

5

Cum tenellulus Aonas petivit

Montes, et meditans opaco in antro

Mentes virginei chori tenebat.

Dic incredibili ipsius videndi

Me desiderio peruri, acerba

10

Vt non acrius intimas medullas

Mihi febris adurat. Ipse quando

Viset languidulum? suaque dulci

Me solabitur allocutione?

Nec eum lupa nutriit, nec ursa,

15

Sed comis pater, et puella mitis;

Cur ergo rigida aesculo, Hadriaeque

Durior scopulis, meique morbi

Tam securus abest? an ille nondum

Rescivit, mea lectulo cubare

20

Membra torrida? sic profecto, sic est.

Quare dic iuveni, Camoena, caro,

Confestim veniat, fidesque secum

Afferat. Volo leniat furentem

Febrim, ut Orphea belluas, et iram

25

Cerberi, Eumenidasque saevientes

Mollivisse ferunt lyra canendo.