24.

Hanc laurum, formosa, tibi formosus Iolas

      Sevit, et hanc madidis irrigat usque genis.

Seu tenebras Vesper, seu lucem portat Eous,

      Et laurum lacrimis irrigat, et tumulum.

5

Hinc tumulus violas, et laurus protulit umbras:

      Vmbrae isdem crescunt, et violae lacrimis.

Cumque umbris, violisque amor infelicis Iolae

      Crescit, cumque ipso crescit amore dolor.

Hic dolor heu miserum leto dabit: hic, bona Hyella,

10

      Mox pueri apponet ossibus ossa tuis.

Et quos felici coniunxit foedere quondam,

      Nunc infelici funere iunget amor.