23.

Hos calamos, Pan silvipotens, tibi pulcher Iolas;

      Saepe quibus cecinit dulcia furta tua,

Dum Cytherea potens, et cara sinebat Hyella;

      Quae postquam dira tabe peresa iacet,

5

Pro dulci Musa, pro carminibus iucundis,

      Flebilibus complet vocibus ille nemus,

Et dominam cupiens imas invisere ad umbras,

      Non somnos oculis, non capit ore cibum.

At tu fortunam pueri miseratus acerbam,

10

      Aeternos pietas si movet ulla deos,

Aut misero tantos aufer, bone dive, dolores,

      Aut illum silvas transfer in Elysias.

Sed potius longum vivat formosus in aevum,

      Et cantet laudes semper, Hyella, tuas.

15

Dignior haud ullus talem celebrare puellam,

      Vlla nec est tali dignior ore cani.