20.

Pan pater, et veneranda Pales, Faunique valete,

      Tuque mihi quondam care Taburne vale:

Vos mihi vos misero, silvae, placuistis, opacae,

      Dum niveum in vobis pavit Hyella gregem,

5

Et mecum tenera furtim ludebat in herba

      Ludere cum magno digna puella Iove.

Tunc mihi purpureo fulserunt lumine soles,

      Tunc fuit heu nimium candida vita mea.

Nunc nemora, et fontes, et caeli lumen, et umbrae,

10

      Nunc ingrata meis omnia sunt oculis.

Mors mihi sola placet: mors o dulcissima rerum,

      Huc ades, et vitam, mors bona, redde mihi.

Illa meam vitam rupes habet, illa sepulcro

      Servat delicias terra beata meas.

15

Pastores, illa dominae me iungite in urna,

      Taliaque inscriptis addite verba notis:

Formosam tuus ardor, Iola, absumsit Hyellam:

      Te miserum leto perdidit illa suo.