19.

Cur, ah cur ullo placui tibi tempore mortis

      Si, mea vita, tibi caussa futurus eram?

Cur me tam pulchrum cari genuere parentes?

      Cur calamos dono Pan dedit ipse suos

5

Queis ego formosas possem mollire puellas

      Cantando, et duris lenia corda dare?

Quid formam queror, aut calamos nocuisse canoros?

      Perfidia periit cara puella mea.

Ah! ne meis potui thalamis admittere Nisam?

10

      Vimne preces duri tantam habuere patris?

Fugissem durumque patrem, patriamque, priusque

      Fudissem multo sanguine dulcem animam.

Sed fundam, poenasque dabo tibi, candida Hyella:

      O cari manes, o, precor, este boni.

15

Vos puerum vestra linquentem lumina caussa

      Optatum laeti suscipite in gremium.

Et qui me nimio sponsum cupiistis amore,

      Iungite nunc dulcis gaudia coniugii.

Sancta, veni, nostrisque fave, Proserpina, taedis;

20

      Faustaque purpureus carmina cantet Hymen:

Quique olim valida coniunxit utrumque catena,

      Vivat in Elysia valle perennis amor.