15.

Hanc fistulam, hospes, quam vides pinu sacra

Pendere, Pani Hyella posuit maximo,

Cum iam misella Solis aureum iubar

Linquens, beatos ferret ad manes suum.

5

Hac illa pulchra fistula cum luderet

Nymphas canens, et furta earum dulcia,

Non aura laetis insonabat frondibus,

Non murmurantes obstrepebant rivuli,

Non picta garrulo avis canebat gutture.

10

Quin ipse dulci carminum captus sono

Inter greges iacebat innocens lupus.

Himella florida, et Taburne pinifer

Tu testis; ipse es saepe miratus tuas

Motare pinus horridas cacumina.

15

Tunc fistula haec beatior calamis fuit,

Quicumque labra docta pastorum terunt.

At nunc misella fistula aut semper tacet,

Aut si loquaci ventus illam sibilo

Inflavit, usque flebiles edit sonos,

20

Acerba dominae fata deplorans suae,

Et ore caro basiari expetens.

Quo nulla pulchrius, neque umquam dulcius

Puella gessit os, neque ulla umquam geret.