11.

Pastores, teneras procul hinc arcete capellas,

      Et sacram nigris spargite humum violis.

Neu veteris bacchi, neu dulcis copia lactis,

      Neu desit numeris tibia flebilibus.

5

Hic bona Hyella iacet, pecoris formosa magistra,

      Iunctaque cum domina fida capella sua,

Illam saevus amor nimium infelicis Iolae

      Perdidit: hanc carae perdit amor dominae.

Nam simul exhalantem animam conspexit Hyellam,

10

      Ipsius ante pedes concidit exanima.

Fortunata capella! polo fulgere supremo

      Dignior, Icariae quam canis Erigones:

Si tua magna fides dominae comes ire sub umbras

      Audet, et ante diem reddere dulcem animam,

15

At florens tua fama viget, semperque vigebit

      Exemplum sanctae maximum amicitiae,

Dum silva gaudebit aper, dum monte capella,

      Dum patulis ulmi decidet umbra comis.