10.
Sic Pan bicornis, et Pales vitam tuam,
Tuumque sospitent gregem,
Parum resiste, pastor, et pictis sacrum
Lapidem corona floribus.
5
Hic est Hyella, qua nec ulla pulchrior
Pavit capellas femina,
Nec pastor ullus garrulam umquam fistulam
Inflavit ore dulcius.
Nondum misella terna lustra clauserat,
10
Cum vidit ultimum diem.
Vt flos apricus, terra quem mater suo
Dulci educabat in sinu,
Tunc primum hiare coeperat, cum tabuit
Calore tactus fervido;
15
Sic pulchram Hyellam flore sub primo impotens
Amoris aestus perdidit.
At tu, viator, sic faveat Amor tibi,
Precare terram ut pulveri
Sacro puellae sit levis: dehinc floribus
20
Hanc spargito; et felix abi.