23. nenia in mortem Franciscae Sfortiae
sororis Guidi Ascanii cardinalis

Puella delicatior

Molli columba, pulchrior

Rosae rubentis flosculo

Cur immerentem candidis

5

Te saeva Parca fratribus,

Et coniugi dulcissimo

Prima iuventa sustulit?

Sic florem, hiantem mollibus

Telluris almae amplexibus

10

Vellens procella turbinis

Leves in auras dissipat.

FRANCISCA, acerbo funere

Caeli relinquens lumina,

Tuae domus, et patriae

15

Cuncta abstulisti gaudia

Te mollis unda Tybridis

Flens crevit, ipsae crinibus

Passis puellae Naides

Flevere: septem collium

20

Questus ad alta sidera

Ivere: lucidum caput

Sol lugubri ferrugine

Velavit, atra civitas

Cum te sepulcro poneret.

25

Pudor, Venustas, Gratiae

Sunt hoc sepulcro conditae.

Crudelis, implacabilis,

Iniqua Mors, cornicibus

Tam longa parcis saecula,

30

Et huic puellae tam cito

Manus rapaces iniicis,

Quae debuit Amphrysiae

Vicisse vatis tempora.

Nec te rogantis dulcia

35

Flexere verba, ferream

Quae vim valebant frangere:

Nec oris illa dignitas,

Cui Pallas ipsa cesserat,

Tui furoris impetum

40

Tardare quivit, impia.

Nil fratris Ascani favor,

Quem magna Roma suspicit,

Carae sorori profuit:

Nil vota PAVLLI TERTII,

45

Quo terra nil maius videt,

Iuvere neptem candidam.

At saevias licet, fera

Mors, vivet ipsa funeri

Suo superstes, omnium

50

Volans per ora gentium

FRANCISCA, magnae gloria, et

Dolor perennis patriae.