Francesco Negri Sylvula, 5

Testo base di riferimento: ed. Basileae 1547

Cura dell'edizione digitale: K. Škraban, 2020


5.

Ad Augustinum Barbadico patricium Venetum, Bassanensis agri Expostulatio.

Ergo nunc Veneti decus senatus,

Nostrum praesidiumque Barbadico,

Meme postposuit suos recessus?

Meme delicias suas reliquit?

5

Ergo raniferum solum, palustrem

Syringam generans ubique, mecum

Confertur? gelidis meus locellus

An non fontibus est prior? salubri

An non temperie aetheris benigni

10

Praecellit? simul omnibusque rebus?

Plena hic floribus ipsa prata rident.

Hic colleis humileis amat Lyaeus.

Gaudet Copia fructibus repleta

Cornu suavibus. Hic aves sonoris

15

Oblectant modulis, docentque sylvas

Diversas resonare cantiones.

Muta olim Philomela, dulciori

Voce hic prosequitur suas querelas.

Hic turtur gemit altiore ab ulmo.

20

Hic saltus varios iuvat ferarum

Lustrare, et canibus sequi expeditis

Auritos lepores, plagisve raris.

Hic ducunt manibus datis choreas,

Coniunctis sibi Gratiae decentes

25

Musis. Hic teneras oveis avena

Pan mulcet gracili, gregesque amicos.

Nostra haec denique rura sunt amoenis

Baiis aemula Thessalaeque Tempe.

At Montis silicis quid ipse agellus

30

Producit, nisi plurimum loquaceis

Ranas, ac culices maligniores?

Atque hic nunc placido mihi antefertur?

Sed te iam rogo magne Barbadico,

Vt praepostero ab hoc favore cesses:

35

Ne Rhamnusia non iniqua, tandem

Iustas sumere tentet inde poenas.