9. ad Lycorim

Quid fles abscissi totiens dispendia crinis,

      Qui tibi mox circum largius ora fluet?

Ista iterum fusos argentea colla capillos

      Accipient, reduces nec mora longa dabit;

5

Interea nitidos fletu corrumpere ocellos

      Desine, et aureolis, lux mea, parce genis:

Non deerunt laquei miseros queis perdere amantes

      Possis, et evinctos in tua iura trahas.

Tam male nota tibi sic es fortasse, Lycori,

10

      Crinibus ut tantum posse placere putes?

Semper erit nostris cur sis praelata puellis,

      Mille adsunt causae, mille decenter erunt.

Ipse aderam, exuvias capitis cum stringeret aegrae

      Dira manus, ferro demeteretque comam:

15

Aurea caesaries terram spargebat, et ille

      Qui poterat Phoebi colla decere nitor.

Dicebam mecum: "Tali se Iuppiter imbre

      Optatum Danaes contulit in gremium".

Tum cordis subiit fulvo quod vertice captum

20

      Saevus Amor densis crinibus implicuit.

Accessi quaesitum amens, si forte rediret,

      Arctius at miserum vincierant oculi.

Cum tibi non desint tot retia, culta Lycori,

      Invidiam superis parce movere Deis,

25

Et mecum abreptos potius tu collige crines,

      Vernabant capiti qui modo, pulchra, tuo.

Et venerare deum medicae qui praesidet arti,

      Castaque cum multa carmina funde prece,

Primitiasque offer capitis, dabit ille fluenteis

30

      Illudant quae humeris, involitentque comas.

Ergo iterum Zephyro sparges radiantia fila,

      Apta novum solis vincere fila iubar,

Atque iterum accensis flavescet crinibus aequor

      Et capiti raptae restituentur opes.

35

Tunc laevi molles quaerens in fronte capillos

      Vix cupies tantis non caruisse malis:

Sic tenuata stupet frondator vimina sylvis

      Tam cito florentes explicuisse comas,

Sufficiunt sic prata novos in serta colores,

40

      Vidimus hyberna quae violata nive.

O tibi tum quales vario de flore corollae

      Ornabunt postes, Phoebe superbe, tuos!

Ipse ego votivam feriam de more iuvencam,

      Et spargam viola multicolore solum,

45

Atque addam incisam tali mox carmine laurum,

      Obtendat templi quae tibi sacra fores:

"Formosae optatos crines quod, Phoebe, puellae

      Restituis, laurum hanc dedicat illa tibi".

Nos viridem interea iuvet exercere iuventam,

50

      Non intellecto dum fugit hora pede.