186.

Si pietas, si fama tibi, si fidus amator,

      Si soboles cordi est, obsecro, Nympha mane.

Saepius haec repetens implebam questibus auras,

      Reddebant valles undique, Nympha mane.

5

Illa quidem addiderat plantis exterrita pennas,

      Et ventos ibat cursibus ante leves.

Tunc veluti fulmen (stimulis amor acribus urget)

      Vt rapidus turbo, plenus ut amnis agor.

Ne spoliis autem potiar iam victor opimis,

10

      Et praedam digitis moestus abire sinam,

Forte puellarum se se chorus obvius offert,

      Aureus exactis imbribus annus erat.

Et Gallam excipiunt alacres, Gallamque salutant,

      Quid trepidet, quaerunt, cur sit anhela, rogant.

15

Nec mora, cum primum nitidis designor ocellis,

      In mea terribiles unguibus ora volant.

Parce Venus, fugio laceri non immemor Orphei,

      Novit supplicii femina nulla modum.