18. ad Deliam

Argutum inclusi iunco tibi, Delia, gryllum,

      Cuius saepe mihi munere parta quies.

Nam mihi nec somnum veniens cum duceret Auster,

      Argento vel quae purior unda gemit,

5

Hic veterem instaurans propius de more querelam

      Plus venti, et lymphae murmure plus potuit.

Mox etiam maiora feres, cum messe peracta

      Capreolus nostri pignus amoris erit.