Francesco Maria Molza carmina, 1

Testo base di riferimento: M. Scorsone, Rossana Sodano, 1999; P. Serassi, 1747

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone, Michela Naccari


1.

Quale solet vitrei modulari ad fluminis undas

      Carmen olor quando fata severa vocant,

Tale chely Seraphin plectroque insignis eburno

      Ardua Parnasi dum iuga forte colit.

5

Carmine quo Dryades sicco pede, Naides udo

      Perplaudunt choreas, capripedesque Dei,

Quoque immota diu tenuere cacumina quercus,

      Flumina vel cursus continuere suos;

Quin etiam niveae compulsus amore iuvencae

10

      A pugna taurus saepe retentus abit,

Et Nysum fugiens per devia Scylla furentem

      Oblita est vitae consuluisse fuga,

Et Phoebus tandem secretis excitus antris

      Suspensasque aures oraque aperta tenet.

15

Ecce modo ut digitis, modo pectine tangit eburno

      Auratae Seraphin consona fila lyrae:

Obstupuit Phoebus numeris pellectus et arte,

      Seque Iovis subito contulit ante pedes

Atque ait: "O genitor, cur coelo dignus et astris

20

      Vt careat pateris nectare et ambrosia?

Audii ego et nostras tenuit concentibus aures:

      O pater, o quale stillat ab ore melos!

Ille est ille, inquam, quem totus hon capit orbis:

      Si non Phoebus eram, me esse velim Seraphin.

25

Quin etiam superum liceat mihi pace fateri,

      Dignus cui cedat contio multa poli".

Tunc pater omnipotens precibus persuasus ab istis

      Annuit, et nati sint rata dicta iubet.

Divino ecce igitur sunt fila resecta poetae

30

      Et tanto tellus expoliata bono est.

Sicque choros inter Seraphin sedesque beatas

      Accitus, nostras ridet et odit opes:

Auditi gemitus supra Garamantas et Indos

      Ardentesque plagas, usque et ad antipodas;

35

Illum quin etiam Poeni ingemuere leones,

      Hyrcanae tigres, Sarmaticaeque ferae;

Et nemora et sylvas posuisse cacumina fertur,

      Et potu ac herbis abstinuisse greges;

Obtusaque acie conspecta errare sereno

40

      Astra polo, ac aer, intremuitque mare.

At non ista queunt fatorum avertere legem,

      Suprema heu quoniam stat sua cuique dies.

Donec erunt ignes arcusque Cupidinis arma

      Dicentur numeri, culte poeta, tui.

45

Et quamvis rigidae sint cuncta obnoxia morti

      Sola tamen virtus libera colla gerit.