44.

Alma fides rogitat multis impulsa procellis,

Quam tot exponunt nova nunc certamina bellis,

Et metuit casum plebeie turbine turbe,

Ne fiat novitas moveat quam vulgus in urbe

5

Teque simul mecum pro Rome pace precatur,

Que Latium sedat (sua nam pax sic veneratur).

Ipsa fides queritur quod eam gens aspera dure

Cervicis quatitur, que nescit vera figure

Scriptis archana, nec credit pura videnti,

10

Credere quodque volunt faciunt multi violenti,

Frangitur atque caput Fidei, dum vera loquenti

Italyeque decus vel dogmate iura tuenti:

"Nunc, quia pastor abest qui pascere velle videtur,

Vt vox comunis simulatio nunc hec habetur.

15

In dubiis fieri cautelam nostra magistra

Poscit, ne veniant quedam improvisa sinistra.

Rex, cautela, nocens que nunquam scitur abundans,

Prodest provisis casus subitos nece mundans.

Non sapiens unquam dicit: 'Non ista putavi',

20

Ponderat ante quidem quid possunt fingere pravi,

Quid rerum novitas producere, quidve laborat

Gens perversa, vel opes, aurum, vel si quod adorat

Vsurpare decus, vel quidvis criminis ardet;

Fervet enim studiis, ne quisquam vota retardet.

25

Si te firma fides que bene lustravit et isto

Te posuit regno, quod habes a principe Christo

(In te quippe manet festina lux hodierna)

Te vocat ut Romam defendas, tu probe verna

Et miles Christi pugnas: modo res sua poscit:

30

Nunc licet: haud sensus cur queris: res ea noscit.

Est argumentum rerum non fronte patentum

Clara fides: illi qui credunt dona potentum

Virtutum meruere, gerunt magnalia signa.

Tolle, Roberte, tuo tutamina tegmine digna.

35

Spes invitabit te, carus amorque rogabit,

Ostendent causas cur tollere pila tonabit

Virtutum series. Hah, cerne, Roberte, pudorem

Ecclesie: pugilem te gestit mente gigantem

Et vi Sansonem, nec perdis Martis honorem,

40

Set carnem vincis cum mundo pura vorantem".

Cum tulit ista Fides, Spes constans, ecce, sequendo,

Inquit pro Roma, non territa verba loquendo.