Andrea Ammonio carmina, 4

Testo base di riferimento: C. Pizzi, 1958

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


4. epithalamium in nuptiis regiis

Immensi arbiter aetheris,

Divorum atque hominum parens,

Alma et tu volucrum Venus

Mater casta Cupidinum,

5

Tuque, Hymen, ades et faces

Huc, huc legitimas feras.

Huc pulchrae rosea manu

Tollant flammea Gratiae.

Nostrae laetitiae polum

10

Et quicunque habitant vacent.

Iuno mulceat aera

Veris tempora proferens.

Ventos comprime ceteros

Antris, Hippotade, tuis,

15

Solum emitte Favonium

Qui spargat genitalios

Omnis divitis Angliae

Tractus nectare proprio,

Quo fecundet humum ac levi

20

Semper flamine murmuret,

Et perfundat odoribus

Late suavibus omnia,

Vt Panchaia divite

Quamquam se efferat arbore

25

Nidusque alitis unicae

Anglis invideat plagis.

Nullus non hilaris locus

Laeto gramine pubeat

Nullus non ager induat

30

Albam et Purpuream Rosam,

Omnis vallis et arduus

Clivus, planities, nemus,

Saltus et leporaria

Plaudant et faveant ero.

35

Fontes, flumina, rivuli

Blandis luxurient aquis,

Primus sed Tamesis pater

Vlvam crinibus auferat

Rubris et niveis caput

40

Incingat vitreum rosis,

Ac urnam refluam premens

Largo flumine profluat

Crispo gurgite lacteis

Et colludat oloribus

45

Saltanti ad numerum gradu.

Huc, huc, currite Tethyos

Nymphae progenies vagae.

Castae ludite virgines,

Intonsi et pueri simul,

50

Vos vestris etiam novae

Nuptae ludite cum viris,

Et Lucina quibus fuit

Praesto parturientibus,

Incurvos iuveniliter

55

Saltare haud pudeat senes.

Alba et punicea rosa

Sed cunctis niteant comae.

Non sit laetitiae modus,

Nullum non canat organum,

60

Partes vindicet et suas

Fescennina procacitas:

Henricus iuvenum decus,

Idem gloria principum,

Ducit regis Hiberiae

65

Praeclaraeque viraginis

Natam et praecipuam iubar.

Quare candida vellera

Ducant lanificae aurea

Germanae propere colo.

70

Faustum dum reliquae neunt

Hoc fatum Lachesis canit

Phoebi lampade pulchrior:

Henricus facile omnium

Regum maximus optimus

75

Cum consorte tori, tria

Vivet saecula Nestorea,

Verum non senii mala

Non incommodum sentient,

Aetatis validae bonis

80

Hos semper volumus frui.

Lux his proxima quaeque erit

Praecedente beatior.

Vix prae laetitia tui

Compos ludere parvulos

85

Henricos aliquot cito

Cernes aula Britannica.

Tunc Heros statuet feros

Turcas sub iuga mittere,

Et dicam ut semel omnia,

90

Magnis tunc, video, sacris

Sudor vatibus imminet.

His quae nunc canimus sequens

Aetas astipulabitur.