61. de Raphaele Vrbinate

Huc oculos - non longa mora est -, huc verte; meretur

      Te, quamvis properes, sistere qui iacet hic:

Cuius picta manu te plurima forsan imago

      Iocunda valuit sistere saepe mora.

5

Hoc, Vrbine, tuum decus; hoc tua, Roma, vuluptas;

      Hoc, Pictura, tuus marmore splendor inest.

Marmor habet iuvenem exanimum, qui marmora quique

      Illita parietibus vivere signa facit.

Os oculosque movere, pedes proferre, manusque

10

      Tendere; tantum non posse deditque loqui:

Quod dum qui faciat meditatur, opusque perenne

      Reddat, monstra Deae talia morte vetant.

Hospes, abi, monitus mediocria quaerere, quando

      Stare diu summis invida fata negant.