Ludovico Ariosto carmina, 21

Testo base di riferimento: M. Santoro, 1989

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


21. in Lenam

Abi, vorax anus, tuis cum blandulis

Istis susuris; cognita est mihi satis

Superque vestra (serius licet) fides.

Non sum ille ego in quem impune vobis ludere

5

Fas iugiter sit foeminis rapacibus.

Vt ut piget me tam diu fallaciis

Vestris retentum, dum miser dari reor

Dulces mihi fructus amoris unice,

Quos comperi post, cum pudore maxumo,

10

Illi datos, et illi et illi, et omnibus

Ementibus pernicioso munere

Adulterarum coitus foedissimos!

Viden ut audax me rogat, tanquam inscium

Eius probrosi criminis? Recede, abi,

15

Abi, impudica, abi, scelesta et impia,

Impura, lena, venditrix libidinum,

Meorum amorum prostitutrix lurrida.

Vt ira suadet unguibus nocentia

Proscindere ora! Vt gliscit impetus ferox

20

Inferre canis crinibus truces manus!

Impunis anne abibit haec venefica?

Iam iam cupidini morem geram meo,

Et torva lumina eruam isti primulum,

Linguam deinde demetam dicaculam,

25

Quae me misellum effecit, et pessumdedit,

Et perdidit, nullumque prorsus reddidit.

Quid me, sodales, detinetis pessumi?

Dimittite; est certum obsequi iustissimo

Meo furori; debitas poenas luat

30

Mihi scelesta. An huic, rogo, favebitis,

Fortasse nescii quam inexpiabile

Scelus patretis hanc iuvantes impiam,

Quam saepe nocte repperi obscurissima

Sacros cadaverum eruentem pulveres,

35

Diroque carmine evocantem pallidas

Vmbras ab orci tristibus silentis?

Haec noxio infantes tenellos fascino

Interficit. Discedite, ut poenas luat.

At si meae vos nil preces iustae movent,

40

In pessimam crucem recedat pessima;

Non usque habebit vos paratos subsides.