1a. de vita quieta ad Philiroen

Quid Galliarum rex Carolus paret

Minatus, ut qui militis optime

Vim noverit sui, tremendam

Turribus Ausoniis ruinam;

5

Rursus quid hostes prospiciant sibi,

Me nulla tangat cura, sub arbuto

Iacentem aquae ad murmur cadentis,

Dum segetes Corydona flavae

Durum fatigant. O miseri, quibus

10

Vesana mens est, vendere sanguinem

Auro suum! Qui cum relicto

Corpore postquam anima effluit, nec

Parata tantis arva laboribus

Iuvare possunt, nec Pario domus

15

Laconico simulque et Afro

Omnigeno lapide enitescens.

Haec, hoc et auri quicquid aenea

Stipatur arca, prodigioribus

Linquenda posteris propinquis

20

Omnia sunt, avido aut tyranno

Magis. Tyranno nam mala principi

Inest cupido qua bona liberis

Relicta parvis in profanos

Diripiat male gratus usus,

25

Oblitus olim quid tulerit pater

Facturus ense in perniciem suam

Potentiorem herum superbum.

Sint miseri, ut libet esse; non mihi

Haec sit libido. Passiphile, meum

30

Si mutuum optas, ut mihi saepius

Dixisti, amorem, fac corolla

Purpureo variata flore

Mero uda amantis tempora vinciat,

Quam tu nitenti nexueris manu,

35

Mecumque cespite hoc recumbens

Ad citharam cane multicordem.