9. Leucippi et Alconis tumulus

Fer casiam et flores et odori balsama trunci,

      Quanta super tumulos integat umbra duos.

O Pan, Pan, periere tui Leucippus et Alcon:

      Fer casiam, et plena balsama carpe manu.

5

Carpe manu flores, ipsaque volente Thalia,

      Nympharum sectis sparge sepulchra comis.

Illi, proh, tantum quos tu laudare solebas,

      Musa quibus cordi semper amorque fuit,

Proh facinus, periere; nec est revocabile damnum:

10

      Aspice, composito fletur uterque rogo.

O Pan, Pan, seu te gelidi montana Lycaei,

      Seu tenet umbrosa Maenalis ora nape,

Huc ades, et tepidam lachrymis resperge favillam:

      Dedecet hic lachrymas continuisse, Pater.

15

Ipsa Venus flevit: teneri flevistis Amores:

      Fleverunt Dryades, Nereidesque Deae.

Phoebus adest, repetensque suos mala fata poetas

      Vexat flebilibus saxa nemusque modis.

Atque ait haec: "Periere mei Leucippus et Alcon:

20

      Estque adeo, qui me numen habere putet?

En facinus, rapuere meos mala fata poetas,

      Quaque sequar raptos, non datur ulla via,

Quos alui, quorum ipse pio cantabar ab ore,

      Et dederam laurum crinibus ire meam.

25

Sume fidem: cornu celeres intende sagittas,

      Nimirum ut fugiant te bona prima tua.

Rumpe fidem: cornu celeres infringe sagittas,

      Nominis illa tui gloria, Phoebe, iacet.

Nymphae, terrarum praesentia numina, Nymphae,

30

      Quae colitis Thusci littora curva maris,

Phoebus ego: Phoebi testes estote doloris,

      Quanquam etiam vester debuit esse dolor.

At vos ulla mei tangit si cura doloris,

      Quanquam etiam vester debuit esse dolor,

35

Pastores, tumulo Phoebi decorate poetas,

      Et memorem in tumuli caedite fronte notam:

- Hic geminae Phoebi curae, Leucippus et Alcon,

Pastores ovium, pastorum et uterque magistri -".