3. Faunus ad nymphas

Dicite cur nostros, Nymphae, fugiatis amores:

      Quid Faunus, quo sic despiciatur, habet?

Cornua si mihi sunt, sunt et sua cornua Baccho:

      Inque sinus vocat hunc Cressa puella suos.

5

Ignea si frons est, an non frons ignea Phoebo est?

      Hoc tamen est Clymene facta parente parens.

Barba riget suffusa genis? dedit improba saepe

      Oscula barbato Deianira viro.

Intonso densoque tegor praecordia villo?

10

      Nil ideo Marti est Ilia questa suo.

Capripedem arguitis: quid claudo turpius? at tu

      Nupsisti claudo, Cypria pulchra, Deo.

Denique si qua meae pars est non bella figurae,

      Exemplum a coelo, quod capiatis, habet.

15

Sed vos nimirum mortalia facta sequutae,

      Omnis quando auro conciliatur amor,

Pastorum et pecoris tenui custode repulso,

      Quaeritis a magnis munera magna Deis.