109. caelo comparat amicam

Septem errant ignes per caeli mobilis axes;

      Septem etiam illa suo in corpore signa tenet.

Ostendit gelidos vultus argentea Phoebe;

      Illa suum intextum de nive pectus habet.

5

Mercurius linguae decoratur dotibus, illa

      Eloquio dulci saxa fretumque domat.

Apparet cum mane Venus, cum vespere; et illa

      Vtroque apparet tempore, clara magis.

A liquidis veniens Sol praeclarissimus undis

10

      Enitet; illa suo, cum venit, ore nitet.

Fortior armato Mars milite surgit; et illa

      Fortior armato milite surgit atrox.

Iuppiter, aspiciens, cum terra pacat Olympum;

      Cum caelo, aspiciens, illa serenat humum.

15

Curvatur senio tristis Saturnus; et illa,

      Pulchra satis, tantum moribus exstat anus.

Quicunque ergo meum non unquam vidit amorem,

      In caelum attollas lumina, doctus erit.