Girolamo Angeriano erotopaegnion, 47

Testo base di riferimento: A. M. Wilson, 1995

Cura dell'edizione digitale: Tiziana Brolli


47. ad Caeliam

Quid facit argentum pretiosa in veste, vel aurum,

      Aut color? ut corpus contegat illa datur.

Ex ebore albenti quid sponda, aut fulcra, quid ipsa

      Stragula picta, struit si levis herba torum?

5

Num, nisi priscorum historiis variata nitebunt

      Aulaea, infundet non sua dona sopor?

Ampla quid ex auro rutilant laquearia, et ampla

      Quid sub Mygdonio marmore nixa domus?

Si non haec picei depellunt nubila caeli,

10

      Nec sedant curas, non satis ima teges?

Ipse, sibi qui pondus iners, fulgente vehatur

      Lectica, aut acri conspiciendus equo.

Quid meus acer equus, mea quid lectica refulgens,

      Si possum pedibus me modo ferre meis?

15

Quid quaesitae epulae? facili saturabitur esca

      Venter edax, quantum nunc gula saevit atrox.

Haec facit aequorea ut pisces capiantur in unda.

      Vtque cadat duro vulnere fossus aper.

Ambitio infelix, permixta cupidine, quae non

20

      Cogit inassueto ferre labore mala?

Felices quos turba putat, non credo. sepulcra

      Sunt illi, haec intus turpia, pulchra foris.

Exiguum non munus adest, quod vivo, polumque

      Quod specto. hoc ipso munere dives amo.