11. ad libellum

Est antiqua domus: paries se attollit in auras

      Marmore colludens artificisque manu,

Ianua cui celebris variis distincta figuris

      Corsque brevis, circum candida saxa nitent,

5

Dextra magnificae scalae quas docta Myronis

      Seu sculpsit Scopae Praxitelisque manus.

Inde aptus celsusque locus, qui mille columnis

      Stat niveis, quem sol flammeus usque ferit.

Planities hinc blanda nitet quam buxea sepes,

10

      Frondea quam decorat sylva nemusque virens

Et cisterna, polum miris quam laudibus usque

      Fert populus: dicas nobile nectar aquas.

Huc intrare opus est, Codex, ubi iudicis aures

      Extimeas, nam te rodere censor avet.

15

Rhinocerotis habens nasum, doctissima turba

      Errata insolito turpia dente ferit.

"Patroclum timeam, suavem Pyrrhique parentem?

      Hos prorsus scindent qui tua scripta magis.

Quid faciam?" Tectum solers lentusque subibis,

20

      Iudicis expallens ora cruenta trucis.