4. ad Portam domum nobilem

Porta, ego ne dulces monitus laudataque iussa

      Asperner? Numeris iam referere meis.

Tu dominum decoras, patrem quem fors mihi quondam

      Alma dedit, sine quo iam mea vita nihil,

5

Virtutum foecunda parens, foecunda virorum

      Quales illa tulit candida simplicitas.

Est tibi, confiteor, dominus qui robore firmo,

      Pectore qui forti perferet omne malum.

Hic quantum multos excedit tempore et annis,

10

      Tantum alios superat viribus ingenii.

Huic par non ullus vita, probitate fideque,

      In quo vesta habitat relligioque Numae.

Exulta iam, Porta, igitur, quod nacta patronum

      Tam celebrem tibi sis, tam celebremque virum.

15

Profer et hinc laetam faciem vultumque serenum,

      Quod domini teneas maxima iura tui.

Porta, magis laetor nostro te includere versu

      Quam Phrigias optem divitiasque Midae;

Sed domino me dede tuo, quem sors mihi patrem

20

      Iussit, si foelix vivere in orbe cupis.