16. de naufragio Lodovici Luchari

Vade quis insanis et credat fluctibus, i nunc,

      Puppe per Adriacas currat avarus aquas!

Aera profana vigent, scelerata pecunia regnat;

      Mors emitur nummis et venit ante diem.

5

Mercibus externas variis Lodovicus ad urbes

      Navigat; obstructa iam rate vela dabat,

In patriam remeare volens patriosque penates

      Visere et heu pietas quos cupiebat, amor.

Proh scelus! invidit Boreas crudelis et unda

10

      Mersaque concussae terga dedere ratis.

Dumque procellosis moreretur fluctibus, aequor

      Mergeret et fervens ora natantis, ait:

"Parcite, Nereides, parcas, Neptune, rogamus,

      Et quaecumque meis obstrepis unda malis.

15

Haec volui ipse miser, dum me mea vota morantur,

      Dum volui in vestris fluctibus esse ferox.

Debebam patrio non solvere littore funes,

      Debebam vestrum non perarasse fretum.

Iure igitur patior male fidi verbera ponti,

20

      Iure tuis volvor nunc periturus aquis.

Ah, quanto melius patria considere terra,

      Iucundae fuerat pacis amore frui

Et mandare suis mandata novissima vitae,

      Non disperata conditione tamen.

25

Piscibus esca natet, bibula tumuletur harena:

      Ah, pereat merito cui sua terra parum est!".

Dixit et exsurgens irrupit guttura vortex

      Illius, Adriacis spiritus exit aquis.

Intereat quicumque cavas construxerit alvos

30

      Primus et aequoreas sollicitavit aquas;

Quicumque ille fuit, primas qui trans mare merces

      Vexit, erat dignus morte perire gravi.