Fausto Andrelino amores sive Livia 2, 7

Testo base di riferimento: G. Tournoy-Thoen, 1982

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


7.

Scilicet adversa cessant foelicia sorte,

      Quaeque valent fato saepe iubente ruunt.

Ah nimis incerto Fortuna volubilis orbe,

      Seu das, infesta seu rapis ipsa manu.

5

Hunc modo praecipitas, illum modo tollis in altum,

      Nec retinet firmas ille nec ille rotas.

Nunc experta loquor tristis dispendia casus.

      Haec utinam falso vana sub ore forent!

Non fera tam rigido facerem convicia motu,

10

      Sed venit ad meritam nostra querela deam.

Ad tua sincero properans sacraria cultu,

      Sum ratus arbitrio cuncta subesse tuo,

Et totum aeternis te volvere legibus orbem;

      Et mihi solius numinis instar eras.

15

At tu laeva venis sacroque ingrata poetae,

      Nec foelix aliquid praescia cantat avis.

Si qua vides, subito turbas mea gaudia casu,

      Semper et in nostras invida surgis opes.

Iam facilis solidum rupisti foedus amoris,

20

      Livia vesana cum fuit icta manu.

Heu, quantos gemitus, quantas dolor ille querelas,

      Et mala bacchanti quanta furore tulit!

Composuit placidam simul ac Venus aurea pacem,

      Iunxit et optato mutua corda toro,

25

Perfida saevisti solito Fortuna reatu

      Atque iterum invitos dividis ecce procos.

Heu lachrymans patrios adiit mea Livia campos,

      Nec potuit rigidae iura movere deae.

Ipse etiam perago noctes desertus amaras,

30

      Et mea non ullum cura levamen habet.

Ah pereat primus chari disiunctor amoris,

      Et qui mordaci corpore livor inest.

Hinc male cunctarum nata est discordia rerum,

      Hinc odia indignis perniciosa viris,

35

Hinc curae informes, hinc falsa calumnia manat,

      Hinc cadit, abrupto foedere, sancta fides.

At saltem, quoniam longis distamus ab oris,

      Corpore quod nequeas, Livia, mente velis!

Subdola si nostris tendentur retia votis,

40

      Fac subeat menti Penelopea tuae.

Dum vir abest multum fato iactatus iniquo,

      Haec erat innumeris solicitata procis.

Anxia fallebat nocturnae tempora curae

      Pendula solicita tela retexta manu,

45

Lassaque ponebat frigenti corpora lecto

      Factaque tam turpi labe carebat anus.

Si nimium timeo, parit hunc tua forma timorem;

      Si nihil, hoc probitas irreprehensa facit.

Cretica nec timuit tendens Menelaus ad arva,

50

      Et tamen est Phrygio rapta Lacaena viro.

Pulchra vel in sanctis metuenda est foemina templis;

      Omnibus est semper forma timenda locis.

Sed bona cum quaeras sincerae nomina famae,

      Perficiet titulos candida vita suos.

55

Exploratus amor longoque exercitus usu

      Semper habet priscae conscia signa facis.

At tu, seu nitido, tristi seu nubila vultu,

      Iudicio instabilis, diva, ferere meo.