5.

Ergone tam rapido potuit Fortuna furore

      In mea praecipitem vertere damna rotam,

Lapsus ut ex alto tantarum culmine rerum

      Vt grave sublimi pondus ab arce ruam?

5

Credam ego coelesti mortalia subdita curae,

      Cum fera sint tantum numina passa nefas?

Non fluere incerto potius rear omnia casu

      Nullaque mentitum scaeptra tenere Iovem?

Quid puram coluisse fidem, quid candida prodest

10

      Vita, quid in sanctis thura cremata focis?

Cerneret haec, si quis summo deus esset Olympo,

      Nec foret abiecta vana querela prece.

Irrita sed surdo demersimus omnia fluctu,

      O nimia simplex credulitate genus!

15

Cur nimis enixa es cruciandum mater alumnum?

      Debueras foetus ventre necare tuos.

In me tota ruit nascentem regia coeli;

      Falcifero Mavors cum sene iunctus erat.

Astitit Alecto duplici comitata sorore;

20

      Omina feralis tristia bubo dedit

Nec meus inducta natalis nube refulsit,

      Ne qua foret nitida fronte serena dies.

At postquam impatiens miserum dolor urget amantem,

      Haec erit haec nostro tincta cruore manus.

25

Cum fuero infoelix gladio traiectus acuto,

      Et plangam invisam sanguinolentus humum,

Stet lacerum corpus volucri data praeda rapaci,

      Insatiabilibus facta sit esca lupis.

Anxia discurrat centenos umbra per annos,

30

      Tectaque non ullo cespite membra gemat.

Et Stygia optatas cymba cum transvehar undas,

      Horrificus triplici me canis ore petat.

Post modo Thysiphone scindat latus omne flagello

      Duret et in poenas ingeniosa meas,

35

In loca me ducat populis habitata prophanis:

      Ista decet sortem noxia turba meam.

Dent mihi defessae rimosas Bellides urnas,

      Praecipitique citae verser ab orbe rotae,

Atque cadens alto saxum de monte revolvam,

40

      Et mea dillanians pectora tundat avis.

Aspera sint quamvis - quis enim graviora putaret? -

      Attamen haec nostris sunt leviora malis.

Nulla manet gravior vidui quam poena furentis;

      Tam miser est medica qui caret aeger ope.

45

At tu, crudelis tantorum expulsor amorum,

      Et Nero deliciis insidiate meis,

Ecce ferum satia miserando sanguine pectus:

      Conveniens factis mors erit ista tuis.