1. Eliconico vati Iohanni Boccaccii de Certaldo
tamquam fratri in urbe Florenti

Quid faciam, quae vita mihi, postquam omine claro

Cinxit apollinea Caesar de fronde capillos

Scire cupis. Calet ingenium, mea cura libelli,

Totaque cum priscis, sterilis quod despicit aetas,

5

Vivendi mens fixa viris, nec vulgus et omne

Quod placeat populis, sanctum hoc a mente revellent

Propositum, quoties mundi laberintus et error

Proculerint animum. Sacrorum praemia vatum

Aspiciam concessa mihi: mea Laurea semper,

10

Ante oculos mihi Caesar erit, procerumque corona.

Et quae caesareo venerunt oscula ab ore.

In varias tamen huc illuc mens nescia curas

Vertitur unde telum tendat, calamumque lyramque

Temperet. ut longo vigilentur carmine noctes.

15

Nunc paces, nunc bella placent, nunc inclita regum

Gesta, quibus magnae servanda gloria famae.

Nunc nova, nunc veterum menti proponitur ordo.

Nescio quid faciam; nova sordent; prisca, tenebris

Obsita, difficile est in lucem vertere. Tandem

20

Huc magis inclinor, namque antiquissima facta

Nec modo gesta canam: medium dabit optima Clyo.

Dum meminisse velis humeros spectantia nostros

Quae fuerint, coeptoque operi, ne viribus impar

Desinam, tu, diva, novo succurrere vati

25

Incipias, et fonte sacro dea perlue pectus,

Calliope, similesque una de stirpe sorores

Annuite. In paucos vobis hic forte futurus

Est labor, et rari vos in sua regna vocabunt.

Tu modo si coepti placet ......... vel si

30

Est aliud, nam multa vides, melioribus utar

Consiliis. Tu lora potes, sive addere calcar.

Militiam ingenii quocumque in pulvere laetus

Experiar, seu tu dederis, seu cepta probaris,

Vnde per ora virum hic transeat auctor.