Epistola Nicolai Michaelis Bonaiuti Florentini de insipientia hominum incipit
Si mea non esset fragili dementia vulgo
Multotiens adeo caris respecta colonis
In variis vicibus longo iam tempore saecli,
Quicquid ais tibi fortassis concedere possem
5
Sive meam potius mentem deludere vellem
Seu pravam seriem populo monstrare labanti
Vel celare nimis simulato tegmine verum,
Quod digne renuo sincero corde Iohannes,
Quod mihi des tantam pulchro cum pignore laudem.
10
Sed quia te stimulus fidi constringit amici
Praefari, tu me totiens laudare fatigas
Cum sociis coram famosis civibus urbis,
Tu quoque narrando crebro firmare laboras
Quod mihi solamen sapientis mentis adheret,
15
Quod cernas quantum vacuo sermone profaris
Diligo nunc tecum paulo recitare peropto.
Quod numquam digne sapientia dona recludit
In cerebro quodam prohibendo crimine fulto.
Cur quoque me tantae virtutis munus honorat?
20
Quod stulte maneo vinctus fuligine culpae,
Vir prudens sua multotiens praecordia lustrat,
Quicquid fallaci studio quandoque patravit,
Quot mala solicite vesano corde peregit,
Sic sua praesertim vigilando vota tuetur
25
Esse nimis commota rea caligine noxae.
Sic mea cum recte mecum delicta revolvo
Stultitiam fixam vitiato pectore cerno
Et facinus ceu adoloscentis per tempora gessi,
Quod plerumque nephas feci livore gravatus.
30
Et velut optavi iuvenili tramite luxum
Me violavit multotiens prohibenda libido,
Me quoque conduxi stolide fervore superbo,
Multotiens iussum Domini cum corde prophano
Derenui nimium prave sua verba negando.
35
Et ceu quando virili nam discrimine vixi
Patravi contra seriem iussoris Olimpi,
Protinus insidias egi litesque nefandas,
Ceu dolui devictus ab ambitionis amore,
Pondus avaritiae crebro mea vota coegit,
40
Depressus fremui turpi fuligine fastus.
Ceu feci vanae constans aetate senili,
Quod piger in verbis mansi vel lege tonantis
Et volui potius viciis parere malignis
In variis causis degens cum turbine plebis
45
Quam superi dictus animo servare fideli,
Sicut et optavi fulvum glomerare metallum,
Sicut amavi adeo fallacis nomina famae.
Quare me dicis donum sapientis habere
Sensus vel seriem tantae probitatis in orbe,
50
Quod se nemo valet digne laudare sub axem
Pro tali medio recte si pandere curat.
Vir sapiens almo regi parere laborat
Devote salvari eius mandata ministrat,
Omne malum pedibus vere calcare peroptat
55
Et numquam vano deceptus corde moratur.
Vna cum studio prudenti vota gubernat
Et semper moderato degit in ordine rerum.
Nec timor inculcat diris in casibus ipsum
Quod sua cum forti medio concepta secundat.
60
Iustitiae pondus pariter fervore reservat,
Quod dat cuique suam recto cum pignore sortem,
Solicite cupit iniustum reprobare tenorem.
Et quis homo tali merito laudetur honore,
Ni Deus omnipotens digne qui cuncta rependit.
65
Quod formavit Adam princeps stellantis Olimpi
Perfectum tamen ipse fuit deceptus ab arte
Mendacis Sathanae commotis fraudibus eius.
Et Noe construxit vastam cum stirpibus archam
Cum socia genitos et se reclusit in illa,
70
Cum reliquos homines lato sub gurgite mersit
Diluvium circum veniendo per aethera nymbo,
Sed tamen illusus doluit pro nectare Bacci.
Alcythophel laqueo semet vexavit inepte,
Cum rigide nigras baratri migravit ad aedes
75
Et pro consilio tantum praefulxit in aula
Regis quod nemo fingens sua vota fefellit.
Corda prophetarum vana fuligine tacta
Multotiens contra Dominum patrare putabant.
Ceu Balaam docuit quondam peccare colonos
80
Hebraici generis quando lasciva Dyones
In latebris quidam gesserunt crimine moto.
Ceu Sedechias cum stimulo delicta nefando
Adversum laudanda Dei fastigia fecit,
Quod ruit infesti calidum Phytonis ad antrum.
85
Ceu David astrictus nimium fervore prophano
Vriam statuit discindi turbine Martis.
Et Maumet tribuit fultam caligine normam
Civibus et servis contra mandata tonantis
Se fore prefando stauratum a numine vatem.
90
Saepe sacerdotes animo fecere protervo
Turpiter adversum stellantis nomina regis.
Qualiter Aaron male sano corde gravatus
Aeterni superi laudem temerare citavit,
Quod neque migravit dulces Iordanis ad undas.
95
Et Calcas patriam renuenda mente reliquit,
Cum fugiens ab ea placuit dementer Achivis
Et sibimet dedit infandae velamina culpae.
Non taceo sicut principes crudeliter illos
Qui quoque patrabant stulte libamina belli
100
Laesit, deinde boves et oves vehementer edebant.
Praebuit atrocis multis vexamina caedis
Nabucodonosor quando sub ymagine sonni
Respexit magnam statuam cum mole micanti.
Sed paulo cupio praefari carmine nostro
105
Ceu devictus papa fuit livore Iohannes
Qui rigide Latii madidavit sanguine terram
Clerorum quando merito sua vota negabant,
Quod ruit Octonis dira legione coactus,
Cum doluit secum veneranda sede remotus.
110
Doctores adeo turpi rubigine capti
Multotiens pravis horum rationibus errant.
Arrius infando nimium velamine pressus
Erroris fultam fecit caligine sectam,
Quod penitus nigram cecidit Plutonis ad aedem.
115
Sabellus simili mansit livore ligatus,
Concipiens haeresis docuit sub sidere partem,
Sic multi quondam variis tribuere catervis
Errores contra sensus mandata fidelis.
Et quare fari longo sermone laboro?
120
Quod dictus fuit a veraci voce prophetae
Omnis homo fultus mendaci pignore degit.
Ac tantum hic paulo quodam de germine dicam
Quod quoque phylosophos turgenti nomine laudat.
Commendat Socratem miro pro culmine sensus
125
Qui tamen ambigua pandit fuligine verba
Quando dedit fando multis rudimenta colonis,
Quod variae sectae ipsius ratione repertae
Deinde fuerunt cum dubio vel mente labanti.
Nec non exhibuit clausos caligine dictus
130
Caris discipulis dubitans in pectore Plato
Cum seriem rerum quodam fervore ferebat
Sive Dei vires populo monstrare citabat
Sive poli motum variato tempore saecli.
Sicut Aristotiles forsan laudatur inepte
135
Pro multis causis narrans dimittere nolo
Quod neque caelestis cognovit spicula regis,
Quod sibi fisica depulso velamine pandit
Concessit reliquod potius vitare paravit.
Aspiciens et Averrois ut natura ministrat
140
Pro variis causis Graecorum verba putavit
Quod dedit Hyspanis famosum nomen in orbe,
Sed dictus celsi Domini violare volebat.
Albertus Magnus Germano semine cretus
Nam speciem propriam fremuit mutare metalli,
145
Tunc citius docuit nitidas et omittere gazas,
Quando nimis caluit veram perpandere normam
Multis qui cupiunt aurum glomerare patenter,
Sic varios homines tali delusit in arte
Vel proceres quorum vanae praecordia turpis
150
Nexus avaritiae fallaci nube coartat.
Sicut cor Senacae venerando more peritum
Iam fuit exploro calamo recitare parumper,
Qui cives Romae docuit sermone modesto
Multa palam populo referens dignissima laudis
155
Nec recto studio superi mandata putavit.
Narro velut rimando diu discrimina rerum
Naturae scripsit falsorum plura deorum
Marcus Varro putans dignos monstrare vigores
Illorum simul et fulgentis culmina sedis
160
Nec bene respexit solii praecepta perennis,
Illusus penitus cecidit defunctus ad Orcum.
Nunc nolo referens Epicuri tangere sectam
Quae citius voluit dictis gaudere nefandis
Quam recto medio veram spectare sophyam.
165
Nec replicans Anaxagoram describere curo
Democritum simul et multos qui pectore vano
Fallacem seriem mundi regione petebant
Nec satis aeterno regi servire parabant,
Ymmo suam sedem potius temerare putabant.
170
Pandere sed quaero vano quam corde morantur
Saepe matematici turpi caligine pressi
Qui citius gliscunt populi fastigia laudis
Quam rutilo Domini tandem radiare theatro.
Qualiter Euclides quodam cum tramite metas
175
Multarum rerum signavit in ordine pulchro.
Ceu Pictagora fortassis ratione putando
Plurima connexit, pariter replicare citavit,
Non bene caelestis patriae cognovit habenas.
Ac Tybalchayn sonitus rubigine dempta
180
Constituit seriem superi mandata fugando.
Sed minor Albertus loico cum pignore lites
Clericolis dixit variis sermonibus eius
Quod forsan famam potius quaesivit in orbe
Quam nitido caeli digne gaudere theatro.
185
Prisciano tribuit correpta gramatica laudem,
Qui tamen a nato superi discessit inepte.
Praefandi normam Tulius cum voce polita
Constituit, varios construxit in ordine libros,
Lora magistratus docuit servare clientes
190
Post dire cecidit falso percussus amico,
Non quoque caelestis regni solamen amavit.
Ac Tholomeus pulchro stellarum tramite comptus
Noluit eximio solio parere tonantis.
Et quis homo meditando pie narrare valeret
195
Sicut decepti fallaci mente fuerunt
Illi qui dicunt homines dicione gravari
Astrorum quodam labenti tempore vitae.
Qualiter Albumassar eorum cursibus inquit
Et multi quorum stolide praecordia credunt
200
Constringi et genus humanum vehementer ab ipsis.
Nec non infando resident livore coacti
Illi qui scelerata magorum verba requirunt,
Quod potius cupiunt Sathanae parere furori
Quam ducis aeterni solio servire micanti.
205
Ceu princeps tali Zoroastes doctus in arte
Delusus cecidit dementer ab agmine Nini.
Ceu Pharaon mansit vicio corruptus eodem,
Qui postquam doluit summersus gurgite rubro.
Ergo pie concepit cum respondit Achivis
210
Sum vir amator constanti fervore sophyae,
Quidam phylosaphus moderato corde citatus,
Non sapiens homo turgenti velamine fultus
Quando velut vellet dici se dixit ab ipsis,
At loquar ut quosdam latis in partibus ortos
215
Humanum genus ignavo cum pectore laudat
Qui forsan potius prohibenda nube togati
Plurima multotiens fallaci mente peractant.
Scilicet ut plures miro venerantur honore
Qui magis a mordaci constant sorte gravati.
220
Qualiter in Graeca mansit regione creatus
Omerus et sonitu cantavit lora deorum,
Proelia Mavortis detersis versibus infit,
Praebuit Achilli resonantis culmina famae
Nec non Vlixem stimulo decoravit aprico,
225
Non bene lustravit Domini mandata superni.
Virgilius cantans eius cum vocibus inquit
Augusti laudem replicando frena Quiritum,
Sed neque cognovit patriae praecepta perennis.
Naso canens hominum varias quandoque figuras
230
Mutari scripsit calide lasciva Dyones,
Pro culpis fuit externam deiectus ad oram.
Sic Oratius absque Dei solamine vixit
Qui validos cives rigido sermone momordit,
Non tamen oravit radiantis numen Olimpi.
235
Sed tria cum versu monstravit regna polito
Dantes et finxit vulgi cum pondere poenas,
Lora magistratus vano dilexit amore,
Quod ruit externam penitus depulsus ad arcem.
Descripsit Petrarcha suo dictamine tela
240
Multorum quoniam simulacris bracchia tendunt
Quod famam nimium stimulo quaesivit inepto.
Nec bene laudantur sapienti pectore compti
Qui staurant leges aulae regionibus amplis
Sive diu replicant horum sermonibus ipsas.
245
Iura docens famosus Papinianus in aede
Illa palam fieri voluit penetralibus Vrbis
Quando nimis doluit percussus ab ense tiranni,
Sed tamen obscenis Statius sua dona ferebat.
Et Moyses tribuit sacro cum pondere leges,
250
Hebraico vulgo pariter et civibus eius
Ac odam superi vesano corde reliquit,
Quod sibi derenuit Dominus conducere turbas
Ipsius ad varias Iordanis pretibus urbes.
Quando Lacedemonum cum dicione iubebat
255
Vrbanis validus Ligurgus iura peregit,
Dimisso iusso superi migravit ad oram
Externam causa faciendi a pluribus ipsa
Salvari nec non illic descendit ad urnam.
Pascellus renuit voto servire potentis
260
Augusti quando voluit sermone sonanti
Narrasset sicut iuste sua tela movebat,
Ille sibi talem dictum firmare negavit
Non tamen aspexit caelestis munus honoris,
Cum recto stimulo pariter sensuque fideli
265
Quod manet inclusus calidis penetralibus Orci.
Defendi fremuit valida pro sorte Quiritum
Iura Cato quando nimis ambitione citatus,
Caesar amavit agens moto certamine virgam,
Se penitus rutila Phebi de luce fugavit.
270
Et Bonifatius Octavus decreta patenter
Ecclesiae Romae sacra dicione patravit,
Devictus cecidit rigido vehementer ab aestu.
Nec volo de Medicis tantum mea verba tacere,
Qui nimis Aesculapi vanum libamen agebant.
275
Qualiter Ypocras docuit quandoque medelas
Discipulos eius coetum vulgique labantis
Nec verum stimulum tenuit cum pectore firmo.
Ceu Galienus amans rectam describere normam,
Cum multo studio latis in partibus herbas
280
Quaesivit dempto Domini stellantis honore.
Conspiciens Avicenna poli sub tramite longo
Defectus hominum poenas curavit eorum,
Non tamen agnovit radiantis lumina regni.
Et storiografi vincti a caligine constant
285
Fallacis mentis, quando certamina regum
Describunt etiam fragilis discrimina plebis
Vel procerum culpas adeo fastigia gentis.
Iosaphus Hebraicae narrando pondera turbae,
Robustos proceres Asiae satrapasque feroces
290
Edidit ac horum crudelis funera sortis
Et mandata Dei vesano corde fugavit.
Descripsit Titolivius in sermonibus eius
Proelia Mavortis commissa vigore Quiritum
Nec non insidias etiam tutamina virgae,
295
Nec recte potuit divinum noscere lumen.
Et Salustius egregio de semine cretus
Multa palam dixit Romanae culmina plebis,
Sive nephas procerum vitioso corde peractum
Nec sibi celestis regni solamen adhesit.
300
Iustinus pulchros latae Babilonis honores
Edidit et Persarum acies certamine laesas,
Graecorum simul et validi tentoria regis,
Ytaliae fasces, adeo Cartaginis arces,
Ignavus tamen aeternum ignoravit amorem.
305
Nec non artifices resident cum corde labanti,
Qui propriis manibus tentant gestare labores
Sive suas merces vendunt emptoribus extra.
Saeva Cayn rabide tribuit vexamina fratri
Qui pascens Yrcos seriem pastoris agebat.
310
Esau venando lacerabat viscera praedae
Qui sortem primi geniti concessit abire
Quando dira fames paulo sua membra premebat.
Saturnus dedit Ausoniae sua semina campis
Qui fuit a sceptro nati terrore fugatus.
315
Dedalus in gremio Cretae cum stirpibus antrum
Construxit, vinctus nigranti carcere mansit
Et fugiens penitus respexit damna creati.
Pigmaleon sculpsit fultam candore figuram,
Quod fuit a miro laudatus carmine vatis,
320
Ydola placando misere descendit ad Orcum.
Et Ioctus retinet pingendi nomina laudis,
Qui fuit a rabido fortasse furore coactus
Praebendo noxam sociis cum corde protervo.
Sed vasto mercator abundans pondere gazae
325
Radolfus fulvi concessit dona metalli
Regi qui fortes Angles dicione regebat,
Quod tali causa ipsius de semine nati
Paupertatis onus novere labore gravati.
Ergo pie Tulius quodam dictamine libri
330
Scripsit cum dixit sapienti pectore nemo
Est fultus, nullum sexum replicare valemus
Cum tali medio rutilum constare sub axem.
Quid refero de illis quorum servare vigorem
Fantur quod pallax amat in fulgentibus armis,
335
Quod dempto dubio resident caligine pressi.
Rex Ninus cepit pugnandi tela patare,
Sic dedit auxilium vastae Babilonis habenae,
Sed nimis infandam statuam sub ymagine patris
Condidit et populum stolide peccare coegit.
340
Cyrus amans crebro saevi discrimina Martis
Persarum solium circum praetendit inepte,
Sed postquam cecidit diffuso sanguine mersus.
Magnus Alexander Graecorum culmina famae
Servavit bellans terrarum in partibus amplis,
345
Denique reclusit trepidanti corde venenum.
Anibal adversum pugnando tela Quiritum
Praebuit Ausoniae rigide vexamina sortis,
Post rabide sumpsit corrupto corpore virus.
Et Scipio vastam fregit Cartaginis arcem,
350
Cum valido Numantinos et milite cinxit
Et superavit adhuc fortes feliciter hostes,
Ac tantum a gladio pressus migravit ad umbras.
Pompeius tenuit pugnae solamen amenum,
Multotiens Asiae domuit legione tirannos
355
Et misere tandem vidit sua colla recidi.
Caesar agens contra Gallos certamina Martis
Saepe palam gessit ramum viridantis olivae,
Postquam constrinxit patriam cum turbine belli,
Munitas acies moto tirone coegit,
360
Romanos proceres diffuso sanguine pressit
Nec non percussus violata morte recessit.
At magni proceres aulae qui lora gubernant
Sive duces adeo sceptri solamine reges
Et cives pulchra qui libertatis habena
365
Gaudent, frena magistratus dicione movendo,
Decepti stolide fallaci mente morantur.
Qualiter Alcibiadies olim pandit Athenis
Adversos laesit fingendo corde colonos,
Hostibus exhibuit crudelis pondera sortis
370
Ac tantum a patria pulsus descendit ad umbras.
Brutus amans Romae defendi lora theatri
Discindi genitos capto mucrone patravit,
Sed iaculo punctus cecidit cum vulnere lato.
Et Iam Dellabella tenaci lege ligavit
375
Magnates cives quorum Florentia proles
In penetralibus atroci terrore tenebat,
De laribus postquam cessit fugitatus ad antrum.
Nec non Augustus Romano culmine serptus
Aspexit semet divino nomine fari
380
Nec vetuit tantum vane captare boatum,
Quamvis praecinctum sibi cum splendore Sibilla
Monstrasset sanctum cara de virgine natum.
Traianus nitida stando pro sede Quiritum
Parthorum furiam rigido certamine laesit,
385
Cum placido vultu donavit civibus urbis,
Dira tamen statuit male sano corde citatus
Pondera christicolis dempto fervore fideli.
Postquam Theodosius moderato pectore fultus
Constantinopolim fasces dicione movebat
390
Reprensus tamen et mansit sermone patenter
Pontificis qui Mediolani sacra litabat.
Cur tantum replicare duces regesque potentes
Cum calamo quaero motis et vocibus opto?
Quod dictus fuit in multis regionibus orbis
395
Rex Salomon sapiens, dempto velamine litis,
Sed tamen insane simulacro thura peregit.
Ergo nimis vane simili cum nomine narrat
Siquis ait quendam tantae probitatis honore
Praefultum quoniam dubio de mente fugato
400
Nam solus Deus est tali virtute comatus.
Siquis homo similem laudem rimatur habere
Caelestis regis quaerit cum fraudibus odas,
Ymmo palam contra superum pugnare laborat,
Quod stolide cupit ipsius fastigia famae.
405
Qui magis explorat magno servire tonanti
Devote magis auxilium sapientis amoris
Gliscit, sic tali dono pudenter adhaeret.
Postquam quod nemo rutili sub cardine Solis
Est, nullus fuit et tali virtute repletus
410
Quod numquam vocites eius me nomine posco
Si servire mihi sicut perfectus amicus
Quaeris ne tribuas quodam livore boatum
Qui me conducat penitus Phlegetontis ad ignem.