23. Querela urbis Romae ad diuum Maximilianum Caesarem.

Defleram, fateor, quondam mea uulnera, Caesar,

      Quum ueheret captas Gallicus hostis opes;

Mox tamen ut rediit referens mihi signa Camillus

      Estque triumphali per fora uectus equo,

5

Solata est tristes lacrimas Victoria felix

      Et laceris uoluit crinibus esse modum.

Nunc mihi nulla quies luctus, nunc plangere pectus,

      Scindere et infaustis unguibus ora iuuat.

Flecte oculos: multo conspersam puluere cernes

10

      Canitiem et lugubri corpora tecta toga;

Et mecum querulas fundit per compita uoces

      Oppressa innumeris Martia turba malis.

Respice Tarpeiam qua mons mihi sustinet arcem:

      Squalida lugenti supplice templa gemunt.

15

Venit in exitium populo patribusque Quiritum

      Romanasque iterum Gallia uexat opes:

Nam Karolus, Latiam quaerit dum uincere Francus

      Parthenopen, nostris aedibus arma locat.

Barbarus exultat mediis penetralibus hostis

20

      Et uiolat nostri nominis omne decus.

Conteror et cernunt miseri sua funera ciues,

      Nemo est qui maestis uocibus addat opem.

Prisca iacet uirtus, nullus mea damna repensat,

      In cassum Curios Fabriciosque uoco.

25

En, furit Alphonsi capta crudelior aula

      Gallus et in nostros iam redit inde lares.

Expectant grauiora, mei passimque Quirites

      Diffugiunt: uacuam me superesse uides.

Tu mihi longinquo, Caesar, torpescis in orbe

30

      Et pateris solii tecta perire tui.

Gens miseram Latii sedem premet improba regni

      Inque mea ponet Gallica castra domo.

Germaniae nimium uires animosque sepultos

      Cernimus et segnes ad sua iura uiros.

35

Quid, Maguntiacae praesul uenerabilis urbis,

      Otia securis sedibus usque teris?

Quid tu, qui dignas Agrippae nobilis arces

      Dirigis et multo nomine ubique sonas?

Quid Treueris qui regna colis? Quid tu, alta propago

40

      Bauariae, Rheni cui lauat unda domos?

Rumpe moras, Saxon Friderice, ac inclyta profer

      Nomina et antiquis sis mihi dignus auis.

Brandeburgensis nunc gloria principis, adsis:

      Hinc poteris digno praemia ferre Lari.

45

Vosque, alii heroes, quoscunque aut arctica Tethys

      Abluit aut Rheni terminat ora patris,

Seu Visulae fines seu uos uada cernitis Istri,

      In mea non serum uertite uota pedem.

Tuque meos, Caesar, tecum miserate labores

50

      Cinge, precor, fausto protinus ense latus.

En, sequitur grandes aquilas Germania laetis

      Auspiciis: Gallus iam parat ipse fugam.

Aduenias, te Roma sibi dominumque patremque

      Postulat: hanc capias, Maximiane, uiam.