8. Ioanni Aragonio hispaniarum principi
nomine Nicolai Franchi pontificis Tarvisini

Princeps Hesperiae, genus alto a sanguine regum,

Quod placuere tibi parvi praeludia vatis

Prima tui, hoc summas agimus pro munere grates;

Nam neque grata magis nobis nec dignior ulla

5

Res unquam fuerit, quam quae tibi grata vicissim

Esse potest eademque legi tibi digna videtur.

Hinc iterum accendit tua me percepta voluptas

Vinclaque, quae laetum quondam iunxere beatis

Officiis, cogunt sanctos ut fontibus haustus

10

Aoniis ausim longo tentare recessu.

Et iam divini laticis commota favore

Pandere, quae dudum secum mens augurat, ardet.

Multa tuae prae se nititur ferre benignam

Fortunae speciem, seu quis praegrandia regni

15

Commoda, quae nullis cedunt felicibus oris,

Secum animo volvat, seu te fore regibus unum

Haeredem tantis, quo spes et cura parentum

Versa omnis staret, seu iam perpendat amorem

Immensum populorum et amicae debita gentis

20

Praemia, quae passim grata tibi mente feruntur.

Quae licet egregio et constanti cuncta tenore

Proveniant et te mortali demere coetu

Sola queant nulloque egeant aliunde potenti

Auxilio, tamen his non inferiore putandum est

25

Esse loco sacra quod praeditus indole celsos

Iam prope regali referas virtute parentes,

Quis neque vi belli quisquam nec munere pacis

Antetulit gressus unquam sanctaque verendum

Relligione magis Numen colit atque salubri

30

Coelicolas omnis veneratur lege beatos.

Vnde valent facili mortales noscere sensu

Illis imperium deberi grandius, ex quo

Non homines quisque melius nec Numina servat.

Ergo age et accessus huius quoque, maxime princeps,

35

Macte tua virtute, simul virtute tuorum

Te dignum praesta haeredem, nam maxima culti

Pars tibi debetur quondam quae pareat orbis.