Giovanni Aurelio Augurelli sermonum libri 2, 4

Testo base di riferimento: M. Niero, 1986-87

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


4. Triphoni Chabrielo patricio veneto,
quicum ea ridet, quae vulgus admiratur

Hic tuus huc aditus fuerat mihi carior auro,

Care Triphon, abitus vero est insuavis, et ipsa

Non aloe nec felle minus inamabilis, ut qui

A nobis tacitus discesseris atque repente;

5

Nec triduum totum, ut soliti, conviximus una,

Forte domi utrique pluviis nivibusque retenti.

Sed quoniam sic ipse tulit casus, tibi nunc quae

Coepimus expediam sermone hoc, non sine risu,

Qui sapit interdum rebus cum spargitur apte.

10

Si quae magna vocant, et quae clamoribus explent

Grandibus, inspectes, paulo differre videbis

A minimis, et ab iis quae iam puerilibus annis

Egerunt curis levioribus atque iocosis,

Omnia cum facerent commoti sensibus aeque

15

Vt dominis, et nunc etiam impellentibus iisdem

Haec maiora gerant, sed solis non tamen iisdem,

Quippe quibus male mens accessit prava sororum

Agmen agens trepidum secum fraudum ambitionumque

Inter avaritiae sordes et taedia luxus.

20

Ac ne te multum morer aut te longius ire

Permittam, scis ipse quidem, quod ubique patescit,

Interdum quam vana fides mortalibus obstet

Optata ne pace diu fortasse fruantur.

"Nun ictum est coeuntque simul, nunc gaudia toto

25

Magna foro!" Ride. "Nunc vicimus, omnia" ride

"Prospera erunt". Sed enim non longum tempus et ipsi,

Nunc socii, mox adversis stant partibus: eia,

In fraudes iterumque iterumque in falsa recurrent

Foedera momentis brevibus, ridere nec optes?

30

Ludentis pueros modo si differre solutis

Lusibus, unanimes modo consentire viderem,

Quae leviora darent mihi tum spectacula? Vel quis

Maior abundaret labiis de pectore risus?

Iidem etiam miranda putant et maxima rerum

35

Praelia tumque duces primores esse virorum.

Ast ego sic reputans opera esse immania bella

Improbo, ni proceres melioris gratia pacis

Moverit armaritque bonos defensio iusti.

Pacis amant nam sacra boni, quibus ipsa benigne

40

Natura ingenuit mite sub pectore sensum.

Hos aut ipsa parens rebus praefecit agendis

Iustos, prudentis et fortes atque modestos,

Quorum plena bonis vita est, et plena laborum;

Aut statuit similes coelestibus, et sapientes

45

Edocuit rerum causas et praebuit illis

Aurea felicem duxisse per ocia vitam.