23. ad Cornelium Castalium Fertinum:
imitandum Petrarcam iis, qui eius generis poetica praestare velint,
quod in ea lingua, qua loquimur, caeteris praeferendus est
Mirum videri Vadius sibi quondam
Dicebat id: cum, alias acutus et solers
Vates, Petrarca scriberet frequens plures
Versus latine, et quid deceret expertus
5
Parum videret, qua utimur tamen lingua
Veneres eum ita lepidi poematis cunctas
Implesse, ut optimi quibusque conferri
Graiae ac latinae vatibus queat Musae.
Haec ille, erat qui candidus simul iudex
10
Simulque rerum doctus et simul prudens,
Vtraque lingua vir peritus et grandi
Virtute mirae praeditus senex vitae.
Contra ipse quotiens elegans tuum scrutor
Ad me Bononiumque nunc datum carmen
15
Et quosque similes his frequenter emittis,
Te laude totiens prosequor statim iusta,
Quod lege veteres aemulatus antiqua
Nec sensa tantum, verba sed quoque illorum
Effingis, atque par tibi decus quaeris.
20
Cum vero "Amores" perlego tuos, qui nunc
Circunferuntur, miror aliter ac ante
Sentire te, qui solitus inclytos semper
Sequi poetas lydios, velut Dantem
Seu mage Petrarcam, luseris graves olim
25
Simulque dulci concitos lyra versus.
Secutus at nunc perperam novos quosdam
Vates minutos, praevenis quidem hos tanto,
Quanto e venustis sumpseras prius pleno
Haustu liquores fontibus, sed haud aequas
30
Quos tu solebas pristino viros cursu.
Nec mentis hoc vitio tibi putem dandum,
Ni quod ita vis tu; sordidos enim primum
Exuere amictus, ut lubet, potes liber;
Mox aurea, quae te decet, frui veste!
35
Ornatus est nam puritas novae linguae
Splendorque, et acris additus labor limae,
Ne penitus extet barbara haec recens aucta
E barbarorum tum profecta conventu,
Cum iam latinam pellerent senem sede.
40
Quod assequetur qui sequi velit vatem,
Etrusca coelo quem datum tulit tellus.