5. ad Tryphonem Chabrielem patricium Venetum
Quo sinitis, socii, me per deserta vagantem
Haec loca nunc ferri, que iam tenebrosa sub antra,
Consertos inter vepres, atque aspera saxa
Ducunt et vario perplexum errore viarum
5
Exercent semperque premunt atque usque fatigant?
Nec vestrum quisquam tanto in discrimine dextram
Porrigit atque vagum fallaci in tramite sistis,
Aut docet ire viam praesens et in aequa reducit.
Atqui olim multi, vel tu revocare solebas
10
In primis me, care Tryphon, si forte parumper
Devius a recta iam declinare videbar.
Orsus eram, ut parvae poterant in carmina vires,
Aetherei secreta procul vestigia cantus
Pone sequi, afflato quos olim protulit ore
15
Ad citharam vates, quem non imitabile carmen
Atque hominum supra captum cecinisse fatentur
Voce palam cuncti, qui sacra ad limina tendunt
Veri secreto commoti numine Phoebi.
Atque ita suspiciens humilisque et pronus adorans,
20
Tentabam siqua ille mihi se forte favori
Praeberet precibus crebris oneratus et una
Affectu hoc nostro motus propriae ne benigno
Assensu potius et solo munere mentis.
Tandem hac spe tantum perstans, tum totus in illis,
25
Quae quondam is cecinisset, eram, nec caetera porro
Linquebam interea, legis praecepta vetustae
Quin legerem gravium auctorum, versabar et inter
Quae mihi grata forent atque apta senilibus annis.
At nunc, nescio qua tenui dulcedine captus,
30
Aetatis preter solitum iuvenilia ludo.
Ecquid permittes haec me per inania duci
Quae mihi, quae studiis non convenientia nostris,
Offendunt etiam purgatas protinus aures?
Cur me ad concentus cessas adhibere priores,
35
Quos mihi, non nulla solitus iam laude probare,
Subdideras celeres currenti saepius ictus?
Cur non hortari, cur non, velut ante, monere
Instituis, vel, nanque potes, me haec ad pia cogis
Munera? Quae tibi sunt merito gratissima semper,
40
Vel quia Musarum tibi iam non ultima servit,
Optatus quotiens illarum ad culmina tendis,
Vel quod nostra piae miro conamine mentis
Sacra tenes eademque pari veneraris honore.
Immo age, nam posco poterit quod utrunque decere,
45
Tentemus siquid forte aspiraverit ardens
Ille canor nobis, qui non divinitus unquam
Nil prorsum est modulatus, at aethera semper apertum
Intuitus regum Regem rex ipse canebat,
Atque uni laudes unique ferebat honorem.
50
Tu prior, ipse sequar: sic me nam rursus, amice,
Ad non missa quidem, sed ad intermissa vocabis.
Tryphon
"Quae desolatos ceperunt gaudia Patres,
Dispersos pavor horribilis quos egerat ante,
Cum Quem defunctum flerant exisse sepulchro
55
Viderunt miro perculsi corda stupore!"
Augurellus
"Quae prosternatas ceperunt gaudia Matres,
Vt pavidis hilari se vultu nuncius ultro
Obtulit aethereo caeli de culmine missus,
Tristia qui placidis mulceret pectora dictis!"
Tryphon
60
"Qui tum custodum est coniectus in agmina terror,
Cum tremor invasit terras subitoque revulsum est,
Quod tumulo haerebat firmo pro tegmine, saxum!"
Augurellus
"Quo strepitu fugere mali sub tartara Manes,
Cum se praeventos senserunt lumine tanto
65
Nec posse ulterius minimo sub tegmine condi!"
Tryphon
"At vertere boni sensus oculosque repente
In Dominum inque ipsum rerum Patremque Deumque,
Inque expectatum iam longo tempore Christum."
Augurellus
"Quin alacres venere omnes in limina lucis
70
Aeterni praententa ducis vexilla sequuti,
Sontibus et meritas miseris liquere tenebras.
Sed tu desine plura, bonis nam certa parantur
Praemia visuris sedes quandoque beatas.
Illic, cum primum in terris liquere caducum
75
Et mortale ipsi pondus, vis nulla laborum,
Nulla dolorum illos agitat, non ulla timoris,
Non fraudis, non ulla doli, quin dira voluptas
Innumero errorum semper comitata tumultu
Et quae mortales vexant et inaniter angunt
80
Caetera nonnullis illic admota propinquant.
At secura quies nullisque exercita curis
Vita manet prorsusque bonis non indiga nostris.
Vivunt contenti solo per saecula visu
Omnia nec requies illis datur ulla videndi,
85
Atque est his ea summa quies, hac nanque beati
Perpetuoque illic aevo et sine fine fruuntur."
Tryphon
"Sic tua caelestis favor hic incepta secundet,
Quo mihi tu tantum carmen cecinisse videris;
Aureli, studia haec atque hos ne desere cantus!"
Augurellus
90
"Immo haec, quae mihi nunc modulando multa dedisti
Adiumenta, Tryphon, ne tu fuge tradere rursus
Cum repetam, nam sic nostris afflabis honorem
Quale manus addunt ebori decus et tibi multa
In nostrum quondam superabit gratia carmen."