Giovanni Aurelio Augurelli carminum libri 2, 17

Testo base di riferimento: M. Niero, 1986-87

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


17. Creticum Camertem hortatur,
ut in patriam redeat post perpessos multos labores
dum utranque linguam ac disciplinas perdiscit

Rebus haerendo propius, quid ipsae

Polleant intus sapiens futurus

Discat et vires utriusque linguae

Calleat, optas.

5

Quae tibi quondam ratio ut suborta est,

Tum truces audes pelagi procellas

Temnere et Graias sitibundus urbes

Pergis adire,

Atque iam dulci patria remotus

10

Hic volens septem remoraris annos,

Vnde quaesitum meritis reportas,

Cretice, nomen.

Inde sermonum rediens honustus

Dotibus, doctos Patavi recessus

15

Et penum rerum cupido beatam

Pectore quaeris,

Cuius ut fias satur, ecce rursus

Hic tibi externa est domus, inque cursus

Alteros septem melioris aevi

20

Ducitur aetas.

Ergo iam plenus patriae ne curam

Forsan induces animo? Et subibit

Iam tibi grato locus unde primos

Sumpseris ortus?

25

Hic suo nam te sibi iure sancta

Asserens dextra revocat: quid ultra

Tendis? Incassum properas, et isthic

Terminus haeret.

Dulcibus sic dum teneor potentum

30

Ipse Musarum studiis et ocii

Debitus dudum patriae duo bis

Lustra reposcor,

Hic ubi, levum latus urbis urgens,

Fertur amoenae prope littus orae

35

Caesarum subter monumenta leni

Ariminus unda.